Hayat Katarı

Hayat katarının en arka vagonunda yolcuyum!
Başımda bere, elimde sarı madenden bir boru,
Deli gibi gidiyorum katarın gittiği yere doğru!
Çeh çeh çeh çeh....

Nereye gider bu katar?
Diyorlar ki, niceleri gitti de bir daha geri gelmediler!
Ama ben, neden niçin bilmem, sarılınca elimdeki boruya,
Üflüyor, üflüyorum!!!
Düüüüüt!

Başımda bere, elimde sarı madenden bir boru,
Deli gibi gidiyorum, katarın gittiği yere doğru!

Resimdeki gözyaşları...

Bir gün belki hayattan,
Geçmişteki günlerden
Bir teselli ararsın.
Bak o zaman resmime!

Gör akan o yaşları...

...

Hava sıcak,
Asfalt, toprak, dağ, taş...
Can sıkıntısı...

Yalnız!

Yalnıız yalnız, yalnıız yalnız!
Kimsesiz değil insansız.
Koca şehirde bi tek ben mi böyle çaresiz,
Koca şehirde seni bulmam imkansız....